(2023)

Tadaa, een nieuwe site! Kan niet zeggen dat ik heel trots op versie #12 ben, tenminste niet zoals op #9. Dat was mijn lievelingsversie, maar dankzij Apple en Adobe is de techniek die erachter zat hartstikke dood en komt ook niet meer terug. Dus zullen we het met deze saaie WordPress site moeten doen.

Ik kocht het webadres coert.com nog in het oude millennium, in 1999. Eigenlijk wilde ik destijds liever coert.nl hebben, maar toen kon je alleen .nl webadressen kopen als je een bedrijf had met een kvk inschrijving. (Ja, ik ben oud…)

Zoals de Boomers de vastgoedmarkt op tijd hebben opgekocht, zo heeft mijn generatie snel veel van het digitale vastgoed geclaimd. Ik heb daardoor ook op veel socials mijn naam kunnen claimen – scheelt ook dat er nou niet vreselijk veel Coerts op de wereld zijn.

Zoals de Boomers de vastgoedmarkt op tijd hebben opgekocht, zo heeft mijn generatie snel veel van het digitale vastgoed geclaimd.

Anywho, ik was in 1997 begonnen met HTML te leren en het jaar daarop kwam versie #1 van mijn site live te staan, op een gratis hosting service. Ik vond HTML maar onpraktisch en typisch iets dat door computer engineers ontworpen was. Om er iets presentabels van te maken moest je door veel hoepels springen. En de verschillen tussen de webbrowsers zorgden voor veel hoofdpijn.

Niet lang daarna ontdekte ik Macromedia Flash (vanaf 2005 Adobe Flash). Een webtechniek waarmee je gemakkelijk zelf aantrekkelijke multimedia sites kon maken, zonder al te veel technische kennis. Je kon er helaas ook heel gemakkelijk foeilelijke en irritante multimedia sites mee maken, wat de reputatie niet ten goede kwam.

De eerste Flash versies van mijn site waren portfolio sites waarmee ik in het buitenland solliciteerde. Het was een mooie manier om niet alleen te vertellen dat ik creatief ben, ik kon het ook gelijk laten zien: ‘Show, don’t tell’.

Je kon met Flash helaas ook heel gemakkelijk foeilelijke en irritante multimedia sites maken, wat de reputatie niet ten goede kwam.

Daarna volgde in 2003 versie #5: mijn eerste weblog. Daar bleek een kant-en-klaar systeem voor te bestaan: Movable Type. (WordPress kwam pas twee jaar later. Ik zei toch dat ik oud was?). Van zeer visueel ging mijn site naar puur tekst. En ook geen hoofdletters, tot chagrijn van menig bezoeker 🙂

Versie #6 was ook een weblog, maar al wel iets meer aangekleed, met een microblog – Een soort Twitter voordat Twitter bestond.

Elke pagina was anders, met een eigen grafisch ontwerp.

Versie #7 was mijn eerste designlog, geheel in Flash gemaakt. Elke pagina was anders, met een eigen grafisch ontwerp. De site was nog helemaal gericht op kleine monitoren en dial-up – die van prrrrrr bliepbliep trkkkk gggrrrr, inderdaad – een pagina mocht van mij maximaal 25Kb groot zijn (ter vergelijking het logo op deze site is al meer dan dat). De site werd genomineerd voor een Dutch Bloggie, maar ik won helaas niet.

Versie #8 was weer even een stapje terug naar een standaard weblog, die het minder dan een jaar volgehouden heeft. Want in 2008 zag versie #9 het levenslicht.

Animatie was veel meer dan even een dingetje laten bewegen.

Bij versie #9 kwam al mijn kennis van webtechnieken bij elkaar, het was een mix van CMS, Flash, XML en ActionScript3 – de gevanceerde programeertaal van Flash. Het had een responsive design, jaren voordat dat standaard was. Maar vooral: het zag er heel tof uit. Elke pagina had zijn eigen paginavullende vormgeving. Animatie was veel meer dan even een dingetje laten bewegen. Muziek en video waren een integraal onderdeel van de site, ook omdat de pagina’s van mezelf wat groter mochten worden qua download – nog steeds reuze bescheiden vergeleken bij wat tegenwoordig normaal is.

#9 won dit keer wel een Dutch Bloggie en kreeg een Webby Honourable mention. Als reactie daarop schreef ik een post, waarin ik verwachtte dat creativiteit en expressie op het internet in de nabije toekomst meer deze kant op zou gaan bewegen.

Boy, was I wrong!

Flash had een aantal grote structurele problemen. Het programma had heel erg vaak updates nodig om de vele veiligheidsproblemen op te lossen. Flash sites werden niet goed geïndexeerd door Google, waardoor de vindbaarheid achterbleef. Maar dat alles had opgelost kunnen worden. De genadeklap kwam van Steve Jobs.

De genadeklap kwam van Steve Jobs.

Steve Jobs weerde Flash uit iOS. Dus het werkte niet op iPhones en iPads. Officieel vanwege veiligheidsproblemen en batterijverbruik, maar ik ben er zeker van dat de belangrijkste reden was dat Jobs geen zin had om Adobe invloed over apps in de App Store te geven. Vooral spelletjes maakte destijds veel gebruik van Flash en ontwikkelaars wilde die graag overzetten naar de App Store. Jobs stak er een stokje voor en Adobe gooide daarna vrij snel de handdoek in de ring.

Ik vermoed omdat Adobe voor Flash geen goed verdienmodel kon verzinnen. Uiteindelijk stopten ze geheel met de ondersteuning en ik zou je graag #9 werkend laten zien, maar dat kan helaas niet meer. Zelfs de lokale player werkt niet meer.

De software engineers hadden gewonnen

Ondertussen kwam met HTML5, CSS3 en SVG een technisch alternatief voorhanden. Alleen het grote verschil: dat vergt heel veel technische kennis, vooral als je wat geavanceerdere animaties wil toepassen. Het is mij in ieder geval nooit gelukt is om daar vergelijkbare resultaten mee te behalen.

De software engineers hadden gewonnen. Nerdssss!

Mobiel internet werd steeds belangrijker en dus koos ik bij versie #10 voor een WordPress site. Het zag er prima uit, maar het voelde niet langer meer als mijn creatie: alleen de inhoud had ik echt wat over te zeggen. Een confectiepak i.p.v. maatwerk.

En dat geldt voor #11 en #12 ook. Ik heb het wel aangepast aan mijn voorkeuren, maar grotendeels is deze site het werk van een groep techneuten. En lijkt deze site daardoor op vele anderen.

Wie weet een nieuwe webtechniek die weer wat meer de creativiteit vooropstelt.

Ik vermoed dat deze versie meer een archief zal zijn, dan een actief weblog. Maar je weet maar nooit wat de toekomst gaat brengen? Wie weet een nieuwe webtechniek die weer wat meer de creativiteit vooropstelt. Zou leuk zijn toch? Steve Jobs kan het nu toch niet meer tegenhouden.