(2019)

Hé HBO, luister naar me! Zend de finale van Game of Thrones deze zondag niet uit. Trap op de rem en laat mij deze laatste paar afleveringen herschrijven. Er staat alleen de erfenis van een van de populairste tv-series ooit op het spel, dus waarom niet?

Allereerst: waarom de haast? Dit is een geldmachine voor jullie. Laten we dus nog een paar afleveringen toevoegen, zodat we wat meer tijd hebben om deze ontwikkelingen verder uit te werken en de abonnementskosten nog minstens een paar jaar binnen te halen. Ik weet dat jullie dat al een keer hebben gedaan, doe het nu goed.

Laten we, om het overzichtelijk te houden, alleen de laatste drie afleveringen herschrijven. We weten allebei dat eigenlijk de laatste twee seizoenen compleet op de schop moeten, maar ik heb ook nog andere dingen te doen.

Goed, we zijn dus terug in Winterfell en de Nachtkoning is met zijn leger door de ijsmuur gebroken. Laten we, in plaats van één beslissende strijd tegen de White Walkers, er meer een uitputtingsoorlog van maken, waarin mensen terugvallen achter voorbereide verdedigingswerken – net zoals de nazi’s probeerden de Russen in de Tweede Wereldoorlog tegen te houden. Maar dan sympathiek, hè.

De strijd om Winterfell verloopt slecht voor het Noorden en we verliezen Bran, omdat Bran zijn krachten niet erg verstandig gebruikt en als hij dat wel zou doen, hij veel te sterk zou worden en een gevaar voor de wereld. Hij valt niet in de handen van de Nachtkoning, die wel merkt dat de verbinding tussen hen verloren is. In eerste instantie is er angst over het verlies van Bran de Drieogige raaf en het verlies van de hele geschiedenis van de mensheid, maar dan wijst Samwell Tarly erop dat er zoiets bestaat als het schrift en boeken en bibliotheken, en dan beseft iedereen hoe nutteloos Bran al die tijd geweest is. Mensen halen hun schouders op en gaan verder met hun leven.

De strijd om Winterfell eindigt wanneer Daenerys wordt gedwongen Viserion de draak genadevol te doden. Dit is echt hartverscheurend, maar ze heeft liever dat zij het is dan iemand anders. Tijd om verder terug te vallen.

De White Walkers worden gehinderd door de slome voortgang van de winter en hoewel ze over een veel groter leger beschikken, zijn ze niet zo slim als mensen, dus kunnen ze in slimme vallen worden gelokt. Een bijzonder hoogtepunt is de strijd om de Erie, waar de Nachtkoning er voor de eerste keer in de geschiedenis er in slaagt om door de Bloody Gate te komen, maar tegen zeer hoge kosten.

De mensen zijn er op dit moment heel goed in geworden om niemand achter te laten op het slagveld, omdat de Nachtkoning ze weer tot leven zal wekken. Maar er zullen altijd mensen achterblijven, waardoor de Nachtkoning toch een redelijk constante aanvoer van nieuwe troepen krijgt en het lang duurt voordat het leger verslagen is.

Daenerys oppert zelfs het idee om achterblijvers preventief te doden om te voorkomen dat ze White Walkers worden, maar dit plan wordt als onethisch beschouwd en haar suggestie wordt afgewezen. In de loop van de tijd wordt de situatie van het Noorden steeds precairder, omdat ze zelf langzaamaan troepen verliezen en steeds dichter bij King’s Landing komen, met het gevaar dat Cersei hen in de rug steekt.

Cersei heeft haar eigen problemen. Hoewel de families die de Reach, de Stormlands en Dorne regeren misschien verslagen zijn, zijn de mensen daar bijna openlijk in opstand. Cersei moet dus een groot deel van haar Golden Company en een nieuw gevormde geheime politie gebruiken om het Zuiden onder de pet te houden (de wreedheid van het nieuwe vrouwelijke politiehoofd maakt haar tot een nieuwe favoriet bij fans om te haten). Bovendien stuurt Dario Naharis zoveel troepen als hij kan missen van Mereen naar Dorne om een serieuze opstand te organiseren.

De bank van Braavos ruikt bloed en besluit opnieuw te onderhandelen over hun eerdere deal, omdat ze meer geld willen voor het voortgezette gebruik van de Golden Company. Cersei besluit vervolgens Braavos aan te vallen, maar voordat ze dat doet, probeert Euron Greyjoy haar te chanteren om hem een groot deel van de buit te geven voor het gebruik van zijn schepen. In plaats daarvan laat Cersei de eigenwijze klootzak vermoorden door the Mountain en neemt hij zijn schepen in beslag.

De Golden Company kiest de kant van Cersei tegen de bank en zij verovert gemakkelijk Braavos. Dit betekent dat ze nu heel veel geld heeft, maar dat er nog maar weinig huurlingen over zijn om het aan uit te geven. Dus verlaagt ze de belastingen, maar alleen in King’s Landing. Dit alles levert haar de niet aflatende steun op van de inwoners van King’s Landing, die hun stad nu zien uitgroeien tot de onbetwiste hoofdstad van de wereld. Ook zijn ze bang dat als Cersei wordt verslagen, King’s Landing een vazal van het Noorden zal worden.

Ondertussen komt de strijd tegen de White Walkers langzaam tot stilstand. Gedurende de hele campagne loopt de spanning tussen Danny en Jon Snow op. Allereerst kan Jon er niet overheen komen dat Dany zijn tante is, terwijl Dany er geen probleem mee heeft en erop wijst dat incest veel voorkomt onder Targaryens (een ouderwetse confrontatie tussen natuur en opvoeding). Ten tweede wordt Daenerys steeds jaloerser omdat Jon alle bewondering krijgt. Ten derde kunnen Sansa en Dany helemaal niet met elkaar overweg en zit Jon er middenin.

Dit leidt tot een steeds meer paranoïde en geïsoleerde Daenerys, die zelfs bespreekt om Jon samen met Varys te laten vermoorden. Dit schokt Varys, die vervolgens samen met Sansa in het geheim een complot tegen Daenerys begint te smeden. Ze vertelt Jon over Dany’s suggestie en Jon blijft Dany trouw – omdat hij zo ongelofelijk dom is.

Dit is ook de periode waarin Brienne van Tarth langzaam beseft dat Tormund, en niet Jaime, de man voor haar is. Cue de ongemakkelijke seksscène. Later komen ze allebei vast te zitten door White Walkers en sterft Brienne, waarna Tormund haar lichaam en zichzelf verbrandt om ervoor te zorgen dat ze geen White Walkers worden. Geen droog oog in de zaal.

Het Noorden komt tot de conclusie dat ze een beslissende overwinning nodig hebben door de Nachtkoning uit te schakelen. Plots is Bran terug in Riverrun. De Nachtkoning voelt wel dat er iets niet klopt, maar zijn nieuwsgierigheid krijgt de overhand en hij lanceert een aanval op Riverrun en zijn einde speelt zich enigszins af zoals we in de show hebben gezien, met Theon Greyjoy als belangrijkste slachtoffer, en nog wat minder belangrijke spelers om het lekker dramatisch te maken. De Nachtkoning onderschat zich in de mobiliteit van Bran – slimme volgers in de serie hadden al goed geraden dat dit Arya is die zich als Bran vermomd heeft – en het spel is voorbij voor de ijszombies.

Iedereen keiblij.

Zodra het nieuws over de overwinning King’s Landing bereikt, lanceert Cersei een tegenaanval. Die mislukt, maar ze weet Missandei gevangen te nemen en valt terug naar King’s Landing. Danaerys stelt de stad een ultimatum: geef Cersei op of sterf. Cersei doodt vervolgens Missandei, denkend dat ze veilig is vanwege de hoge muren waarop schorpioenen zijn gemonteerd. De schorpioenen slagen erin één draak te doden, maar Dany breekt door en vernietigt de Rode Burcht met Cersei en de Mountain erin volledig. (Ja, dit betekent dat CleganeBowl nooit gebeurt, maar ik zie gewoon niet hoe dat ooit de hype zou kunnen waarmaken.)

Op dit punt geeft de stad zich over, maar voor Dany is het te weinig en te laat en verwoest ze de stad volledig, tegen de wensen van haar adviseurs in, maar met de zegen van Grey Worm.

Na de slag verwacht Daenerys gekroond te worden tot officiële Koningin van de Zeven Rijken, maar ontdekt vlak voor de ceremonie het complot van Varys en Sansa. Ze laat dan Varys, Tyrion en Sansa vermoorden, maar de laatste ontsnapt. Jon Snow sterft terwijl hij Dany verdedigt – omdat hij nog steeds een naïve debiel is – Arya vermoordt Dany en Sansa wordt uiteindelijk gedood door Gray Worm, die op zijn beurt wordt afgemaakt door de Hound.

Nadat al het stof is neergedaald, wijst Arya de troon af en geven ze die aan, ehh, Podrick? Waarom ook niet?! Niets van dit alles zal daadwerkelijk gebeuren en Game of Thrones zal één van die series zijn die briljant leek, maar een groot deel van zijn glans verloor, omdat het ze niet lukte om er een goed einde aan te breien – net als bij dit alternatieve script, zeg maar.

The wheel remains unbroken…